---

Wie ben ik?

Sigarenkissies

Ik ben tussen de sigarenkistjes opgegroeid en ik heb twintig jaar lang een tabaksspeciaalzaak gerund. Ik was de vierde generatie die dit inmiddels deed dus je kan wel zeggen dat ik 'mkb-bloed' heb. Naast sigaren verkocht ik ook veel Zeeuwse en Belgische speciaalbieren, maar ook wijn en Zeeuwse chocola.

Ik en mijn bedrijf werden in 2011 in de prullenbak gegooid door de Deutsche Bank onder applaus van de regering (VVD). Bedankt kleine middenstanders en toedeledokie!

Computerrommelaar

Ik ben ook altijd een aardige techneut en een knutselaar geweest. Toen ik mijn eerste MSX computer had gekocht was ik gelijk verkocht en ging ik programmeren in Basic. Rond mijn zevenentwintigste jaar had ik mijn opleiding Applicatie-Ontwikkelaar afgerond en was ik een ervaren Clipper programmeur (tegenwoordig xBase).

Toch besloot ik toen een andere weg in te slaan en werd ik winkelier. Al het ICT-werk lag toen in de randstad en ik piekerde er niet over om uit Zeeland weg te gaan. Maar ook in de winkel had ik bijvoorbeeld op een moment mijn eigen kassa gebouwd die draaide op Linux. Werkte prima en ik bespaarde tweeduizend euro per jaar aan 'onderhoudskosten' van de kassaleverancier. In 2014 was het einde oefening voor mijn winkel (niet door die kassa hoor...) en ging ik weer wat ICT-werk doen.

Ik ben een tijdje in de leer geweest bij Digiteam waar ik geleerd heb nette webapplicaties te maken met PHP en SQL. De bedoeling was om uiteindelijk hier werk in te vinden maar dat lukte dus niet. Maar toch blijf ik websites maken in mijn vrije tijd en mijn PHP skills nemen nog steeds toe. Ik vind programmeren het leukste inclusief databases aan elkaar knopen.

Ik heb het zelf niet zo op CMS'en/Frameworks zoals Wordpress, Symfony en Drupal, alhoewel ik best wel de voordelen begrijp. Toch programmeer het liefst een website in kale code.

ICT: Je leert je suf, programmeert je suf en als je klaar bent komt er weer een nieuwe versie uit van één of ander framework waardoor je weer overnieuw kunt beginnen. Ook passend werk vinden is lastig: je bent te oud joh, en te langzaam, en te autistisch (kruis aan wat van toepassing is...). Natuurlijk heb ik wel eens wat Linux- en websiteklusjes, maar dat zet echt geen zoden aan de dijk. Dus dit is blijkbaar ook weer niet de branche voor mij. Maar wat dan?

Rennen maar weer

Mijn vrouw kwam (zoals zo vaak) met de oplossing: rennen naar tafeltjes in een museumcafé. En bovendien 10 kilometer heen fietsen en nog eens tien terug. En het je klanten naar de zin maken, net zoals in mijn winkel. Het bleek een prima baan en ik ren en fiets nu nog steeds, en wordt er nog voor betaald ook.

Het blijkt dat het 'gastheerschap' mij toch het beste ligt want omgaan met mensen is een vak op zich (en ook hopeloos onderschat in de horeca).

Levensfilosofie

Ik wordt wel eens een losbol genoemd maar dat komt omdat ik mijn leven leef met altijd het idee dat de figuur hieronder op de foto op mij staat te wachten. En ik weet bovendien ook niet wanneer hij langskomt. Maar langskomen doet 'ie!

Daarom: mens durf te leven!. Wandel, fiets en ervaar de regen op je huid dat soort dingen. Wees soms aartslui. Laat je niet door anderen vertellen 'hoe' je van je leven dient te genieten, want ieder mens ervaart de realiteit verschillend. Moet je eerst gaan mediteren op Bali om 'tot jezelf te komen'? Onzin. Pak je wandelschoenen en loop door een natuurgebied naast je stad, daar vind je jezelf ook. En vind je dit knullig en kan je daar de schoonheid van Moeder Natuur niet ervaren dan is er wat mij betreft werk voor je aan de winkel. Want dan ben je niet in staat het heden te gebruiken om te genieten. Dan zit je te wachten tot het moment aanbreekt om ergens van te genieten, meestal iets wat door iemand anders wordt verzorgd zodat er geld aan je wordt verdiend.

Samengevat: wacht niet tot je pensioen met genieten. Want dat pensioen komt misschien nooit. Zorg dat je niet altijd rent van kik naar kik maar kijk eens om je heen. En trek vanavond die dure bewaarwijn open die je nog hebt liggen voor 'speciale momenten'. Vandaag nog alstublieft.

Ik weiger hard te werken alleen om dure spullen te kunnen kopen of de laatste auto onder mijn kont te hebben. Bezit geeft zorgen, en je kan het toch niet meenemen.

Ik kijk om mij heen en doe soms wat

• Ik ben sociaal ingesteld en probeer mijn omgeving beter te maken. Ik ben afgelopen jaren onder andere vrijwilliger geweest bij Staatsbosbeheer (Gastheer), Kledingbank Zeeland (Systeembeheerder) en het Repair Café Middelburg (ICT adviseur). Bij de Kledingbank draaide het vooral om de (verouderde) computers in de lucht te houden, bij het Repair Café zette ik mij in om mensen te helpen die geen bal van computers wisten en geen veertienhonderd euro hadden liggen voor een nieuwe laptop.
• Ik deel mijn kennis graag en kan prima lesgeven. Ik heb gastlessen gegeven over Linux en programmeren op de school van mijn zoon.
• Ik maak voor goede doelen en piepkleine bedrijven websites tegen gereduceerd tarief of soms zelfs gratis.

Wat heb ik zoal nodig om te kunnen functioneren?

• Koffie, veel koffie 's ochtends. En dan niet zo'n smerige Hollandse bak die al een uur 'staat te pruttelen', maar een degelijke espresso. Stukje chocola er bij, dan ben je toch even in de hemel.
• Mijn laptopje met Linux. Gekregen voor mijn goede werken bij de Kledingbank Zeeland. 15 jaar oud schat ik. Speed demon!
• Mijn Frankenstein fietsen. Heb ik zelf in elkaar geknutseld. Als het even kan stap ik op de fiets, want teveel op je gat zitten is ongezond.
• Mijn wandelschoenen. Ik moet ze altijd in de buurt hebben want je trekt ze aan, stapt de deur uit en de wereld ligt voor je open.
• Een sigaartje op zijn tijd. Alhoewel je bijna met pek en veren de stad wordt uitgejaagd door een woedende menigte durf ik te zeggen dat ik er nog steeds uitermate van een sigaar kan genieten. Kaasje, whisk(e)y, port er bij nog fijner.
• Westmalle. Het blijft mijn favoriet.

Vanaf 2010 gecertificeerd autist...

In 2010 heb ik de diagnose Asperger gekregen. Ik ben een 'hoogfunctionerende' autist, wat zoiets betekent dat je je redelijk staande kunt houden tussen neurotypische mensen (en en maatschappij die daarop ingericht is). Als je je autisme in je voordeel kunt gebruiken (bijvoorbeeld doordat je ergens heel goed in bent en daar dan geld mee verdient), dan ben je 'excentriek' en neemt iedereen je eigenaardigheden op de koop toe. Autisme werkt ook in je nadeel, al heb je dat vaak niet door en houd je er geen rekening mee. En dan kom je je autisme soms keihard tegen, of je het wilt of niet.

Ik wil dus eigenlijk vanalles, maar raak soms overprikkeld en dat gooit je brein de rolluiken dicht. Om dit te voorkomen wandel en fiets ik veel, de natuur in helpt altijd. Ook probeer ik mijzelf niet altijd voorbij te hollen, maar dat is moeilijk in de huidige drukte van onze maatschappij. Het dagelijkse leven is soms al meer dan genoeg.

Één van de voordelen van autisme is dat je beschikt over 'hyperfocus', dat wil zeggen dat je je als geen ander kunt focussen op een bepaalde taak of interesse. Als iets mij interesseert wil ik er dus echt alles van weten, en daardoor schijn ik als geen ander wijn en sigaren te kunnen omschrijven. Ik heb een enorm smaakgeheugen krijg ik vaak te horen. Daarnaast houd ik van computers: ik ben een gepassioneerde Linux apostel en ik houd van programmeren. Dat laatste doe ik meer om mijn overactieve brein tot rust te brengen want programmeren is eigenlijk een soort puzzelen.

Wil je nog meer weten?

Gamen!